Van Melbourne naar Sydney

Hey allemaal!

Allereerst ontzettend bedankt voor de leuke reacties onder ons eerste verhaal! We snappen dat iedereen graag foto's wil zien van ons (wie wil dat nou niet), maar dat is een stuk lastiger dan we dachten. Foto's plaatsten op deze site werkt ook niet zo goed, dus vandaar dat jullie ze op deze site kunnen vinden:

https://picasaweb.google.com/106417093137924838104/Mar52011#

Het was alweer een tijdje geleden dat we van ons hebben laten horen dus hoogste tijd voor een update. De laatste keer dat we schreven hadden we net de auto gekocht. Wat een superwagen is dat! Onze 'trekvos' doet het prima en we hebben er al bijna 2500 kilometer mee gereden.

Toen we de auto konden ophalen werd Paul meteen goed getest: voor het eerst aan de andere kant van de weg rijden in de spits in het centrum van Melbourne. Gelukkig ging dat perfect en is Paul al helemaal gewend aan het rijden 'Down Under'.

Toen we onze hostel in Melbourne verlieten was het plan om de 'Great Ocean Road' te gaan rijden. Dat is een 250 kilometer lange weg langs de zuidkust van de staat Victoria, een van de mooiste kustlijnen van de wereld. Check de foto's maar en je ziet het. Aan het eind van de route hadden we een camping gevonden om voor het eerst onze campingspullen te gebruiken. De tent werd meteen goed getest, want na twee dagen noodweer was er (bijna) geen druppel in de tent gekomen. Wel moesten we een nacht lang de tentstokken vasthouden omdat ze anders wegwaaiden, maargoed, een kleinigheidje houd je altijd!

Omdat het weer slecht was in het zuiden wilden we zo snel mogelijk naar het noorden richting Sydney. Na een dag van 800 kilometer rijden vonden we een leuke camping in het plaatje Noah Noah. Daar ontmoetten we Joe, een vriendelijke Australische man die wel wat voor ons kon doen. Zijn ex-vrouw woont namelijk in Sydney en daar zouden we kunnen verblijven. We wisselden nummers uit en konden contact opnemen als we in de buurt waren.

Onderweg naar Sydney werd het weer al snel stukken beter. 35 graden is bijna normaal hierzo en we zijn allebei al goed verbrand. De zon is hier 4 keer zo sterk als in Zuid-Europa, zelfs Vincent was verbrand.

Eigenlijk verliep alles perfect onderweg totdat we na een lange dag reizen even de Mac ingingen om even uit te rusten. Toen we weer weggingen kwamen we twintig minuten later erachter dat Vincent z'n tas nog in de Mac had laten liggen! Ontzettend stom natuurlijk, maar we dachten dat de tas er nog wel zou liggen, er zat namelijk alleen maar een paspoort in en wat kabels voor de camera. Helaas bleken we in een heel crimineel plaatsje beland te zijn en de tas was dus weg. Weg paspoort. Het was gelukkig heel makkelijk om een nieuwe aan te vragen, dus wees niet bang dat Vincent Australie niet meer uitkomt! Nadat we aangifte hadden gedaan gingen we snel door naar Sydney.

We kregen een tip over een goede camping in een National Park in Sydney, Lane Cove. Ideaal, want op loopafstand van een treinstation en met twintig minuten sta je midden in de stad.

Ondanks dat we zo dicht bij de stad zaten, waren er op de camping ook heel veel wilde dieren. De Wombats, Possums en papegaaien zitten overal en dat is echt heel leuk om te zien. Helaas zaten er naast schattige harige beestjes ook minder schattige harige spinnetjes op de camping. Toen we weer ons dagelijkse portie wijn aan het nuttigen waren met een aardig Nederlands stel zag Vincent opeens een Tarantula zo groot als Pauls hand de auto in kruipen. Dat was even wat minder, de spin kroop namelijk meteen onder de stoel. We dachten dat we de Huntsman Spider wel even zouden vinden, maar dat viel tegen. Alle troep uit de auto gehaald, zelfs de slippers van de Duitser die de auto voor ons had gebruikt, maar geen Huntsman. Een week later dacht Paul dat 'ie 'm zag achter de kilometerteller. Zeker weten we het niet, maar we denken dat we een reisgenoot erbij hebben.

Om onze angst voor de spin te laten verdwijnen gingen we die zaterdagavond maar de stad in. Sydney op zaterdagavond is wel even andere koek dan de SQ in Heerde! We keken onze ogen uit en 20 Corona en 300 dollar later gingen we maar weer terug naar de camping. Het scheen dat we naar de meest extreme nachtclub van Sydney waren geweest. We hadden al zo'n idee aangezien iedereen heel overdreven zijn of haar neus stond op te halen en er verscheidene natuurfilms in de wc's werden vertoond op grote schermen. Dat hebben wij natuurlijk via via gehoord, zelf kijken we daar niet naar...:P

Nadat we een nieuw paspoort hadden aangevraagd bij het Consulaat belden we Tina op, de ex-vrouw van Joe die we een week eerder in Noah Noah ontmoet hadden. We konden meteen langskomen en mochten meteen logeren in haar prachtige villa in Sydney! Op het moment dat we dit schrijven zitten we gezellig met haar aan tafel en we worden ontzettend in de watten gelegd! Elke avond krijgen we een feestmaal en we slapen op een hotelkamer. Zwembad, eigen douce en bad, je leest het, we hebben het niet slecht hier. Vanavond gaan we weer de stad in, de jaarlijkse Gayparade is hier en dat schijnt een ontzettend feest te zijn. Vincent heeft hier in Sydney ook een akoestische gitaar gekocht, zodat ook in Australie de mensen bekend worden met 'The Milfs'!

Zo, nu zijn jullie weer helemaal op de hoogte van ons en we zullen proberen wat vaker een stukje online te zetten!

Groeten Gerrit en Aalt.