Van Sydney naar Byron Bay
Door: paul en vincent in australie
Blijf op de hoogte en volg Paul en Vincent
04 April 2011 | Australië, Byron Bay
1 april
G'day!
Wat gaat de tijd toch snel! Het is alweer bijna een maand geleden dat jullie van ons hebben gehoord en in de tussentijd is er natuurlijk weer ontzettend veel gebeurd dus hoogste tijd voor een nieuw verhaal!
De laatste keer dat we schreven waren we net een paar dagen bij Tina en waren we nog een beetje overdonderd dat een vrouw van 73 zomaar twee boerenjongens uit Epe uitnodigt in haar villa in Sydney. Na een paar dagen voelden we ons echter al helemaal thuis en hadden we het reuze gezellig met Tina. Elke dag twee superlekkere maaltijden, koude biertjes, eigen badkamer en een mooie 'hotelkamer'. Dat was wel even wat anders dan ons kleine tentje!
5 maart was het Mardi Gras in Sydney. 700 duizend (!) mensen gaan dan de stad in voor een soort gay pride parade. Schaars geklede dames in overvloed. Na de parade zijn we weer ouderwets de stad ingegaan en hebben we weer flink de beest uitgehangen en met Australische flappen de kroegen onveilig gemaakt. Van Tina hadden we sleutels meegekregen en om 6 uur s ochtends kwamen we pas thuis in ons hotel. De volgende dag moesten we er helaas al om 9 uur uit omdat Tina ons de Hollandsche shop van Sydney wilde laten zien. Jan en Anita hebben op een industrie terrein een eigen Hollandse winkel, van venco drop tot hele eettafels. Natuurlijk werd ons een Heineken en een broodje kroket aangboden door Jan, maar onze maag kon dat om 11 uur 's ochtends nog niet aan. Jan vond ons maar mietjes en stond er op dat wanneer we in Nederland kwamen wel vertelden dat we van 'die rooie' een biertje en een kroketje aangeboden hadden gekregen. Dus bij deze!
De volgende dag wilde Tina ons graag aan haar dochter en kleinzoon voorstellen en ze stond er op dat we hen opzochten een plaatsje 85 km verderop. Dat klonk ons natuurlijk wel goed in de oren en een paar uurtjes later stonden paultje en vinnie op een surfboard! Supergaaf om te doen en we hadden goeie leraren in Allen en brendan, de schoonzoon en kleinzoon van Tina. Ze waren allebei reddingszwemmers in het plaatsje waardoor we ons wel op ons gemak voelde tussen al die gigantische golven. 'S avonds stond er voor ons weer een heerlijke maaltijd met steaks, friet en salade klaar en ook bij Joanna, allen en brendan voelden we ons helemaal thuis. De volgende dag nam de vrouw des huizes, Joanna, de dochter van Tina, ons mee naar het reptile park. Spinnen, slangen koala's en andere typische Australische beesten zaten daar en natuurlijk kon je de beestjes aaien en met ze op de foto. Wat minder aangenaam werd het toen Joanna ons voorstelde om met een vijf meter lange python op de foto te gaan. Toch hebben we het gedaan en de foto is het bewijs.
Terrigal, het plaatsje waar brendan woont, is een ontzettend mooie badplaats met een geweldig strand. Brendan leek het een goed idee om 's ochtends de zonsopgang te bekijken en dus gingen we om zes uur 's ochtends naar een mooie rots om de zonsopgang te bekijken. Terwijl de zon opkomt zie je allemaal dolfijnen zwemmen en grote adelaars overvliegen, wat echt super is om te zien. Toen de zon op was gekomen, vroeg brendan of we zin hadden om een duik te nemen in de zee. Hij vroeg of we goede zwemmers waren en als echte Hollanders waren we natuurlijk overtuigd van onze zwemkwaliteiten. Voordat we het wisten stonden we opeens op een zes meter hoge rots. De bedoeling was dat we tussen twee rotsen door zwommen, terwijl vier meter hoge golven je alle kanten op slingerden. Echt prettig vonden we dit zwemmen niet en we waren ook blij toen we weer veilig bij brendan thuis een lekker ontbijtje kregen. Typisch gevalletje van don't try this at home'. Alsof dat niet genoeg was wilde brendan ons grag meenemen naar de boerderij van zijn opa, de ex van Tina. Een 400 hectare groot stuk land met een prachtige ranch op een heuvel. Samen met de zwager van brendan en brendan gingen we met een boot naar 'The Farm', om op z'n Australisch te gaan vissen. Veel hadden we niet gevangen, maar wel heel erg gezellig weekend gehad.
Na een paar dagen begonnen we toch Tina te missen en Vincent had nog een oude vriendin in Sydney wonen die we graag nog wilde opzoeken, zodat we zondag weer terug gingen naar Tina. In Manly, een suburb van Sydney, hadden we met Carmen afgesproken. Hartstikke leuk om een echte Epenaar daar na twee jaar weer te ontmoeten! Ook met Carmen moesten we natuurlijk de kroeg in, wat de duurste avond van de reis is gebleken, 380 dollar! kleinigheidje houd je altijd..
In de tussentijd was Vincents paspoort weer klaar en konden we weer op reis. Het was wel even lastig om Tina en haar mooie huis te verlaten, maar we moesten toch een keer weg en na ruim twee weken was het ook een goed moment om te gaan.
Het plan was om richting byron bay te gaan, een soort van hippie dorp/chersonissos. Omdat we toch een beetje op ons budget wilden gaan letten kozen we wat minder dure campings op. Alleen een groot dixie toilet, geen douches, maar wel op een hele mooie plek voor een goed prijsje. Ook wilden we een keertje in een national park kamperen. Koude douches, maar dan zit je wel aan een heel erg mooi strand en lopen de kangoeroes over de camping. Omdat het ontzettend warm was op die camping kozen we een mooi plekje in de schaduw. Ons was helaas niet opgevallen dat we iets of wat in een kuil stonden. En ja hoor, precies die nacht de ergste regen die ze dat jaar hadden gehad. Rond een uur of twee worden we wakker en vragen ons af waarom we zo lekker liggen. De tent was namelijk net een waterbed geworden, we hadden geluk dat we niet wegdreven! Wat minder aangenaam werd het toen ons tentje van 30 dollar wel heel erg begon te lekken. Helemaal in paniek raakten we toen het water vanaf de onderkant de tent in kwam lopen. Enige wat ons verstandig leek was om maar in de auto te gaan slapen. Toen we de tent open deden zagen pas wat er was gebeurd: we stonden in een meer van tien centimeter diep en van twintig vierkante meter. We kregen bijna de auto niet eens uit het water, 't was net een boot geworden. Vincent heeft die nacht in de autostoel geslapen, Paul is na een half uur weer lekker de tent in gekropen.
Volgende ochtend, na een kort nachtje en wat tips van Australiërs (altijd op een heuvel staan), zaten we lekker te ontbijten toen er opeens een stuk of tien kangoeroes mee wilden gaan eten. Kennelijk hebben we een grote aantrekkingskracht op dieren, want spinnen, kangoeroes, ze komen allemaal op ons af. Paul vertrouwde die kangoeroes niet en liep al met onze bijl voor houthakken op de beesten af. Gelukkig kwamen er net een paar Australiërs aanlopen en jaagden de beesten weg.
Ondertussen was het weer nog heel erg wisselvallig. Omdat we de oude tent niet meer vertrouwden hebben we maar een nieuwe tent gekocht. 100 dollar, maar een veel betere tent dan wat we hadden.
Op het moment dat we dit schrijven zijn we in byron, wat een plaatsje is dat zeg! De helft loopt op blote voeten, overal backpackers en een hele relaxte sfeer. We staan daar op een camping middenin het centrum, minuut lopen en je bent in de stad, minuut lopen de andere kant op en je ligt op het strand. Super! Ontzettend leuk om in het plaatsje uit te gaan, maar nog leuker was het surfen. We hebben een dag lang een board gehuurd en een paar keer konden we al staan, echt heel erg gaaf om te doen.
Nu zijn jullie wel weer aardig op de hoogte denken wij. Helaas kunnen we geen foto's online zetten, maar zodra we een laptop of iets dergelijks kunnen gebruiken zullen we ze online zetten, want we hebben echt hele mooie plaatjes. Wij gaan in ieder geval nu een lekker drankje nemen en vanavond weer lekker stappen in dit kleine paradijsje.
Heel veel groetjes en de foto's houden jullie tegoed!
Xxx
G'day!
Wat gaat de tijd toch snel! Het is alweer bijna een maand geleden dat jullie van ons hebben gehoord en in de tussentijd is er natuurlijk weer ontzettend veel gebeurd dus hoogste tijd voor een nieuw verhaal!
De laatste keer dat we schreven waren we net een paar dagen bij Tina en waren we nog een beetje overdonderd dat een vrouw van 73 zomaar twee boerenjongens uit Epe uitnodigt in haar villa in Sydney. Na een paar dagen voelden we ons echter al helemaal thuis en hadden we het reuze gezellig met Tina. Elke dag twee superlekkere maaltijden, koude biertjes, eigen badkamer en een mooie 'hotelkamer'. Dat was wel even wat anders dan ons kleine tentje!
5 maart was het Mardi Gras in Sydney. 700 duizend (!) mensen gaan dan de stad in voor een soort gay pride parade. Schaars geklede dames in overvloed. Na de parade zijn we weer ouderwets de stad ingegaan en hebben we weer flink de beest uitgehangen en met Australische flappen de kroegen onveilig gemaakt. Van Tina hadden we sleutels meegekregen en om 6 uur s ochtends kwamen we pas thuis in ons hotel. De volgende dag moesten we er helaas al om 9 uur uit omdat Tina ons de Hollandsche shop van Sydney wilde laten zien. Jan en Anita hebben op een industrie terrein een eigen Hollandse winkel, van venco drop tot hele eettafels. Natuurlijk werd ons een Heineken en een broodje kroket aangboden door Jan, maar onze maag kon dat om 11 uur 's ochtends nog niet aan. Jan vond ons maar mietjes en stond er op dat wanneer we in Nederland kwamen wel vertelden dat we van 'die rooie' een biertje en een kroketje aangeboden hadden gekregen. Dus bij deze!
De volgende dag wilde Tina ons graag aan haar dochter en kleinzoon voorstellen en ze stond er op dat we hen opzochten een plaatsje 85 km verderop. Dat klonk ons natuurlijk wel goed in de oren en een paar uurtjes later stonden paultje en vinnie op een surfboard! Supergaaf om te doen en we hadden goeie leraren in Allen en brendan, de schoonzoon en kleinzoon van Tina. Ze waren allebei reddingszwemmers in het plaatsje waardoor we ons wel op ons gemak voelde tussen al die gigantische golven. 'S avonds stond er voor ons weer een heerlijke maaltijd met steaks, friet en salade klaar en ook bij Joanna, allen en brendan voelden we ons helemaal thuis. De volgende dag nam de vrouw des huizes, Joanna, de dochter van Tina, ons mee naar het reptile park. Spinnen, slangen koala's en andere typische Australische beesten zaten daar en natuurlijk kon je de beestjes aaien en met ze op de foto. Wat minder aangenaam werd het toen Joanna ons voorstelde om met een vijf meter lange python op de foto te gaan. Toch hebben we het gedaan en de foto is het bewijs.
Terrigal, het plaatsje waar brendan woont, is een ontzettend mooie badplaats met een geweldig strand. Brendan leek het een goed idee om 's ochtends de zonsopgang te bekijken en dus gingen we om zes uur 's ochtends naar een mooie rots om de zonsopgang te bekijken. Terwijl de zon opkomt zie je allemaal dolfijnen zwemmen en grote adelaars overvliegen, wat echt super is om te zien. Toen de zon op was gekomen, vroeg brendan of we zin hadden om een duik te nemen in de zee. Hij vroeg of we goede zwemmers waren en als echte Hollanders waren we natuurlijk overtuigd van onze zwemkwaliteiten. Voordat we het wisten stonden we opeens op een zes meter hoge rots. De bedoeling was dat we tussen twee rotsen door zwommen, terwijl vier meter hoge golven je alle kanten op slingerden. Echt prettig vonden we dit zwemmen niet en we waren ook blij toen we weer veilig bij brendan thuis een lekker ontbijtje kregen. Typisch gevalletje van don't try this at home'. Alsof dat niet genoeg was wilde brendan ons grag meenemen naar de boerderij van zijn opa, de ex van Tina. Een 400 hectare groot stuk land met een prachtige ranch op een heuvel. Samen met de zwager van brendan en brendan gingen we met een boot naar 'The Farm', om op z'n Australisch te gaan vissen. Veel hadden we niet gevangen, maar wel heel erg gezellig weekend gehad.
Na een paar dagen begonnen we toch Tina te missen en Vincent had nog een oude vriendin in Sydney wonen die we graag nog wilde opzoeken, zodat we zondag weer terug gingen naar Tina. In Manly, een suburb van Sydney, hadden we met Carmen afgesproken. Hartstikke leuk om een echte Epenaar daar na twee jaar weer te ontmoeten! Ook met Carmen moesten we natuurlijk de kroeg in, wat de duurste avond van de reis is gebleken, 380 dollar! kleinigheidje houd je altijd..
In de tussentijd was Vincents paspoort weer klaar en konden we weer op reis. Het was wel even lastig om Tina en haar mooie huis te verlaten, maar we moesten toch een keer weg en na ruim twee weken was het ook een goed moment om te gaan.
Het plan was om richting byron bay te gaan, een soort van hippie dorp/chersonissos. Omdat we toch een beetje op ons budget wilden gaan letten kozen we wat minder dure campings op. Alleen een groot dixie toilet, geen douches, maar wel op een hele mooie plek voor een goed prijsje. Ook wilden we een keertje in een national park kamperen. Koude douches, maar dan zit je wel aan een heel erg mooi strand en lopen de kangoeroes over de camping. Omdat het ontzettend warm was op die camping kozen we een mooi plekje in de schaduw. Ons was helaas niet opgevallen dat we iets of wat in een kuil stonden. En ja hoor, precies die nacht de ergste regen die ze dat jaar hadden gehad. Rond een uur of twee worden we wakker en vragen ons af waarom we zo lekker liggen. De tent was namelijk net een waterbed geworden, we hadden geluk dat we niet wegdreven! Wat minder aangenaam werd het toen ons tentje van 30 dollar wel heel erg begon te lekken. Helemaal in paniek raakten we toen het water vanaf de onderkant de tent in kwam lopen. Enige wat ons verstandig leek was om maar in de auto te gaan slapen. Toen we de tent open deden zagen pas wat er was gebeurd: we stonden in een meer van tien centimeter diep en van twintig vierkante meter. We kregen bijna de auto niet eens uit het water, 't was net een boot geworden. Vincent heeft die nacht in de autostoel geslapen, Paul is na een half uur weer lekker de tent in gekropen.
Volgende ochtend, na een kort nachtje en wat tips van Australiërs (altijd op een heuvel staan), zaten we lekker te ontbijten toen er opeens een stuk of tien kangoeroes mee wilden gaan eten. Kennelijk hebben we een grote aantrekkingskracht op dieren, want spinnen, kangoeroes, ze komen allemaal op ons af. Paul vertrouwde die kangoeroes niet en liep al met onze bijl voor houthakken op de beesten af. Gelukkig kwamen er net een paar Australiërs aanlopen en jaagden de beesten weg.
Ondertussen was het weer nog heel erg wisselvallig. Omdat we de oude tent niet meer vertrouwden hebben we maar een nieuwe tent gekocht. 100 dollar, maar een veel betere tent dan wat we hadden.
Op het moment dat we dit schrijven zijn we in byron, wat een plaatsje is dat zeg! De helft loopt op blote voeten, overal backpackers en een hele relaxte sfeer. We staan daar op een camping middenin het centrum, minuut lopen en je bent in de stad, minuut lopen de andere kant op en je ligt op het strand. Super! Ontzettend leuk om in het plaatsje uit te gaan, maar nog leuker was het surfen. We hebben een dag lang een board gehuurd en een paar keer konden we al staan, echt heel erg gaaf om te doen.
Nu zijn jullie wel weer aardig op de hoogte denken wij. Helaas kunnen we geen foto's online zetten, maar zodra we een laptop of iets dergelijks kunnen gebruiken zullen we ze online zetten, want we hebben echt hele mooie plaatjes. Wij gaan in ieder geval nu een lekker drankje nemen en vanavond weer lekker stappen in dit kleine paradijsje.
Heel veel groetjes en de foto's houden jullie tegoed!
Xxx
-
04 April 2011 - 07:59
Nienke De Graaf:
waauuuwww dit klinkt echt super!!
veel plezier nog dudes!! -
04 April 2011 - 08:14
Sander:
Wat een vet verhaal weer! -
04 April 2011 - 08:17
Janny V. Schoonhoven:
Jullie maken wel wat mee zeg, leuk om weer wat te lezen. We wachten met smart op de foto,s. Veel plezier nog en laat je niet opvreten.
Gr. uut Wissel. -
04 April 2011 - 09:21
Jos En Marian:
Hi mates! Wij genieten een beetje mee via de prachtige verhalen van jullie. Super leuk! Geniet ervan en don't forget the slip, slap en slop on the beach ;-)
Have fun,
liefs Jos en Marian (Frank en Mieke) -
04 April 2011 - 09:58
Tea:
Ik blijf erbij: wat een leven jongens! Super!! geniet er nog maar van, want voor je het weet ben je weer in epe en zie je alleen nog maar de geweldige camping van de vossenberg:P -
04 April 2011 - 10:49
Jelle:
g'day mates
lekker zeg, hiervoor ga je op reis. gekke dingen meemaken en leuke dingen doen. toch fijn dat jullie nog zo'n goede tip kregen van die austaliers over op een heuvel staan. daar waren jullie zelf zeker niet opgekomen nadat je in een meer wakker werd.
nog veel plezier tijdens de lange reis die jullie voor de boeg hebben
jelle -
04 April 2011 - 11:11
Merijn Noppers:
Ja, hier word ik dus best wel jaloers van! Lekker bezig jongens:) -
04 April 2011 - 11:33
Nienke:
Hey jongens,
de verhalen hadden we al gehoord, maar die foto's!!!! Daar ben ik zo benieuwd naar.
Kus,
mam -
04 April 2011 - 13:06
Ben:
Mooie verhalen, heren! Lezen jullie ook nog wel eens een boek? Ach ja, eigenlijk lijkt jullie leven al uit een roman afkomstig te zijn! Pluk de dag! -
04 April 2011 - 14:38
Margreet:
Oh Oh Oh wat leuk allemaal, genieten jongens. This is the time of your live.en pakken ze nooit meer af.
dikke kus voor jullie allebei -
04 April 2011 - 15:50
Kixxie:
Jongens!
Wat een ontzettend leuk verhaal weer! Krijg alweer helemaal de kriebels! :D
Gaan jullie na Byron Bay nog via Nimbin richting het noorden? Is echt een aanrader! Supermooie weg door het Australische platte land en een leuk hippie dorpje met stonede mensen :p
Heel veel plezier nog verder (en post eens wat vaker een verhaaltje:p)
Kus!
-
04 April 2011 - 19:36
Albert En Eveline:
Prachtig, alle belevenissen en ervaringen die jullie opdoen. We zijn er jaloers op!
Geniet van de tijd en heb nog veel plezier, gewoon doorgaan dus....
Groeten,
Eveline en Albert. -
06 April 2011 - 15:38
Kim :
Haha wat een geniaal verhaal weer! Klinkt goed boys ben jaloeeeers! Mis jullie wel hoor! Xx -
06 April 2011 - 22:19
Werner:
Hey jongens lache om dit weer eens te lezen. Wordt er helemaal jaloers van:P Veel plezier nog! -
07 April 2011 - 18:32
Joyce V Schoonhoven:
Hey jongens,
Wat leuk om te lezen wat jullie allemaal beleven! En Paul op Skippy aflopen met een bijl valt me een beetje van je tegen haha, man dat is goeie ochtend gymnastiek voor je een beetje sparren met Skippy komt het "luie zweet" er een beetje uit. Veel plezier daar in het verre DOWN UNDER maak er de tijd van jullie leven van. Zoiets zullen jullie waarschijnlijk niet gauw weer meemaken. HAVE FUN!!!!!!!
Veel liefs,
Richard, Joyce en Nikki -
08 April 2011 - 11:59
Maarten En Angie:
Wat een super leuk verhaal weer!!
zo te lezen weer een hoop meegemaakt!
we kijken met smart uit naar de foto's:D
Geniet, geniet!! en nu maar hopen dat de tent droog blijft:)
xxxx M&A -
11 April 2011 - 18:20
Henk En Puck:
Het heeft ff geduurd, maar uiteindelijk leuk weer wat te kunnen lezen. Wij op thuisreis. Vanuit zonnig Bourgondie jullie nog een fijn verblijf in Australie gewenst. -
13 April 2011 - 15:22
Puck En Henk:
Hadden al reaktie gezonden vanuit Frankrijk. Maar vinden die nu jiet terug. "t Had ff geduurd voordat we weer wat van jullie konden lezen, maar 't waren wel weer leuke belevenissen. We blijven jullie volgen. Groeten (inmiddels weer thuis) -
13 April 2011 - 18:13
Mmmatthew:
Hey boys,, ,,
Eindelijk weer is een verhaaltje, maar aangezien jullie zoveel meemaken hebben jullie daar geen tijd voor!!
Wat een verhaal, egt helemaal fantastisch!! Geniet er maar van, want voor je het weet, zie je de campinggasten in epe weer,, haha
Nog veel plezier,,
Groeten en xxx mmmatthew(wesley) voordat je niet meer weet wie mmmatthew is,,;) -
14 April 2011 - 06:10
Kim Weenk:
Gaaf om te lezen heren...stiekem toch echt nog wel een beetje jaloers ;-)
x -
16 April 2011 - 13:43
Jan-Egbert En Yoka:
Tjonge, jullie hebben vast geen spijt van deze trip. Wij wel, dat we dat nooit gedaan hebben...
Geniet ervan jongens, we blijven jullie volgen.
Oh ja, en Vincent alvast een fijne verjaardag! -
17 April 2011 - 07:50
Marko Stoter:
He....Erg leuk om allemaal te lezen.
Ben toen ook in byron bay geweest. Echt leuk daar ja....
Zal jullie verslagen zeker in de gaten houden.
Geniet er maar van!!!!
Groeten Marko -
17 April 2011 - 10:08
Elly En Joop:
Vincent van harte met je verjaardag as dinsdag. We zullen er maar een borrel opnemen en zelf gebak halen.
Jullie hebben het goed naar de zin hebben we begrepen. Na het uitgaansleven van Sidney nu de natuur in.
Veel plezier en we horen nog wel weer eens wat. -
18 April 2011 - 14:02
Henk En Puck:
Het is in Apeldoorn nu 18-4-2011- 16.00 uur. Bij jullie dus 19-4-2011 00.00 uur. Dus HET moment om Vincent te feliciteren met z'n verjaardag.Een aparte maar leuke dag gewenst met z'n tweeën.Dat het pintje je mag smaken. -
18 April 2011 - 19:42
Eveline En Albert:
Ha die Vin,
Van harte gefeliciflapstaart met je verjaring!
Hier nog maandag, maar bij jou al dinsdag natuurlijk. We nemen er een borrel op…. ik een whisky denk ik :).
Knuffel van ons en heel veel plezier!
-
19 April 2011 - 15:43
Margreet:
Zo jongens alweer een beetje bij gekomen van het feest(je) Vincent van harte jongen en nog veel gezonde jaren.
We nemen er èèntje op.
Geniet van de volgende trip en groet de kangeroes.
DIKKE KNUFFEL
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
